Sprachgeschichte:
qatīl, Wz. →בקעI (mas. pl. בְּקִיעִים), "Riss, Spalte": bhe. (Riss in Mauer), mhe. "Erdloch", auch WasserstelleSemantik:
Riss, Mauerriss: mit →מןI i.K. d. Thronwagenvision Ezechiels 4Q385 frg. 6,4 ומבקיעים י[ "und aus Rissen" (od. zu →בקעI; vgl. DJD XXX, 45)