Sprachgeschichte:qatīl, Wz. →בקע I (mas. pl. בְּקִיעִים), "Riss, Spalte": bhe. (Riss in Mauer), mhe. "Erdloch", auch WasserstelleFormen:pl.abs. + מן + ו: ומבקיעים 4Q385 frg. 6,4 (od. zu →בקע I)Semantik:A) Riss, Mauerriss: mit →מן I i.K. d. Thronwagenvision Ezechiels 4Q385 frg. 6,4 ומבקיעים י[ "und aus Rissen" (od. zu →בקע I; vgl. DJD XXX, 45)